Ekialdeko lorategi espiritualetan inspiratuta, parkea elkarbizitza, errespetu, berraurkitze eta bakearen leku sinboliko modura dago egina, patxada eta norberaren barnerapenerako giro bat sortuz, gerra, indarkeria eta terrorismoaren biktima guztiak omentzeko.

Landarez beteriko mendi bizkar ugarik elkar bihurritzen dute, modu horretan kiribil bat eratuz, isiltasunak azpiratzen duen erdiko zelai bat babestuz. Paisaian hostotzaren kolore berdea eta loreen zuria dira nagusia, arretaz hautatuak izan direnak urtean zehar mailakatuta lora daitezen.

Aldirietan urki eta sekuoien zuhaizti soil bat dago, erdiko muinoan magnolioak eta gereziondoak, eta eremu osoan zehar sakabanatuta aranondoak eta udareondoak ugariak dira. Multzoa osatuz, anemona, agaphantus eta annabelle barietateko hortentsia sailak.

Parkearen iparraldera Iesu eliza dago, estilo modernokoa eta diseinu minimalistakoa da, Rafael Moneo arkitektoak proiektatua.

Toki berezia da, zinez, hiriaren erdigunean bertan den toki hau, eraikin arkupedunez inguratua. Lorategiak Pierre Ducassek diseinatu zituen 1877an, eta sartuta diren zuhaixkak, zuhaitzak eta landare apaingarriak Aieteko eta Cristina Eneako finketatik ekarritakoak dira, Bailen eta Mandas dukeek emanda.

Gaur egun, xarmaz eta erromantizismoz betetako oasia dira lorategi hauek. Lore-multzoak eta zuhaitz bereziak dira, eta baita ondare elementu garrantzitsu batzuk ere.

• Jose Maria Usandizaga musikari donostiarraren monumentua (Jose Llimonak egina),
• Pierre Ducasseren omenezko plaka (inaugurazioaren mendeurrenean jarria),
• zutabe meteorologikoa
• eta ordu mahaia, esate baterako.

Erdi-erdian urmaela dago. Ur-jauzia (garai hartako lorategi paisajistek oso ohikoa zuten elementua) eta laku txiki bat ditu, beltxarga eta ahate batzuekin, haurren gozagarri. Egurrezko zubi polit batek, berriz, korrontearen beste aldera pasatzeko modua ematen du, lorategien beste aiekara.

Urumea ibaiaren ondoan iragaten den pasealeku erromantiko hau Maria Kristina eta Santa Katalina zubien artean dago.
Izugarrizko gozamena da pasealeku horretan, palmondo eta beste zenbait zuhaiztiren artean, oinez nahiz bidegorrian zehar bizikletaz ibiltzea, ibaiari Bizkaiko Golkoan itsasoratzera doala beha. Era berean, ohikoa da ibaian traineruak entrenatzen ikustea.

Gomendagarria da Frantzia pasealekuan zehar zoazela geldialdi bat egitea, Wallace iturri zuriak eta ondo zaindutako berdeguneak ikusteko, bai eta jauregi itxurako zazpi etxe handien fatxadak ere. Etxe horiek 1926tik aurrera egin zituzten, eta ibaiaren ibilbideanren parean lerrokatuta daude

Urgull Kontxako badiaren gaineko talaia pribilegiatua da, hiriko paisaia naturalaren eta memoria historikoaren zati ukaezina izanik. Sarbidea hiriko puntu ezberdinetatik duen bide sare bati esker muino malkartsu hau estaltzen
duten basoetan barna galtzeko aukera dago.

Muinoaren hego magalean hostozabalak ikus daitezke eta Kantauri itsasora irekitako isurialdean pinu, arte eta milazkak. Mendi honetan guztiak haren oinetara hedatzen zen hiria (egungo Alde Zaharra) eta itsas kaia babesteko
gotorleku militarren garaia dakarkigu gogora.

Gaur egun iragan militar horren arrasto adierazgarriak mantentzen dira, esate baterako, kanoi zuloen sailak, bastioiak, bolborategiak eta parapetoak, azalera osoan zehar modu estrategikoan banatuta. Gorenean, Motako gaztelua dago, gaur egun Jesusen Bihotzaren monumentuaren oinarri.

Oporraldietan kultura eta ingurumen heziketako jarduerak programatzen dira kokapen ezberdinetan, esate baterako, Natur Txokoa, Historiaren Etxea edo Haurren Liburutegia.