Breadcrumb

Eduki publikatzailea

Mapa PDF-an deskargatu

48. Lolo Rico panteoia

Junkaleko Andre Maria 22
  • Urtea: 2019
  • Jabea: Emilio Rotondo Pebrez
  • Enpresa eraikitzailea: Altuna, marmolistas

“Nola da posible denbora hain azkar pasatzea eta ez naizela konturatzen?", dio Lolo Ricoren hilarria, bere oroitzapen liburuaren izenburua, berea egingo duten pertsona guztiak "La Bola de Cristal" bere telebista saio ospetsua ikusten hazi ziren.

Dolores Rico Oliver (Madril, 1935- Donostia, 2019), Lolo Rico izenez ezaguna, idazlea izan zen, kazetaria, editorea, gidoilaria, ekoizlea eta telebistako programen zuzendaria.

Txikitatik, Lolok zaletasun artistikoak zituen, margotu edo idatzi nahi zuen. Baina hau zirudien ezinezko amets bat gerraosteko neska batentzat. Dena den arren, jada ezkonduta eta ama, Haurrentzako lehen liburuak argitaratzen hasi zen (garai harta emakume bati onartzen zitzaion genero bakarra) eta telebistan gidoilari gisa lan egiten zuen haurrentzako saioetan, hala nola, "La casa del reloj" (1971-1974) eta " Un globo, dos globos, tres globos " (1974-1979) edo "La cometa blanca” (1981-1983). 1977an Espainiako Irrati Nazionaleko Ondas saria irabazi zuen "Dola, dola, tira la bola" lanarekin.

Dibortziatu ondoren, eta ia berrogeita hamar urte zituela, "La Bola de Cristal" sortu zuen (1984- 1988), programa berritzaile eta transgresiboa. Ondas saria irabazi zuen 1986an, eta Hasiera batean haurrentzako publikoari zuzenduta bazegoen ere, publiko zabala izan zuen adina eta arrastoa utziz hainbat belaunalditan.

Idazle gisa, haur literaturaz gain, eleberriak eta saiakerak argitaratu zituen, besteak beste “Castillos de arena” eta “Televisión, fábrica de mentiras” nabarmentzen dira.

Espainiako Telebistako Zientzien eta Arteen Akademiako kidea izan zen (eta Ipar Amerikakoa), 2001ean Talento saria ere eman ziona.

Lolo Rico emakume ausarta eta aitzindaria zen, beti matxinatu zen emakume ezkertiarra injustizien aurka eta ahulenak direnen eskubideen alde. Ausartu zen hau ia pentsaezina zen garaian dibortziatua, bere zazpi haurrak zaindu zituen eta bere literatur eta telebistako proiektuak aurrera eraman zituen aldi berean. Inoiz ez zion bere ideien alde borrokatzeari utzi. Emakume askorentzat erreferentzia izan zen eta da.

2019an hil ondoren, bere alabak eta semeek bere liburutegi pertsonala oparitu zuten Nafarroako Liburutegira, liburu, CD eta DVDen 5.000 ale baino gehiagorekin.