Bioaniztasuna aipatzen dugunean, honakoari buruz ari gara: izakiak (landareak, animaliak, onddoak…), ekosistemak (lakuak, basoak, larreak…) eta euren artean eta haien ingurunearekin ( ura, airea, lurra...) dituzten askotariko interakzioak. Baliabide biologikoak zibilizazioen oinarria izan dira mendeetan, elikagai eta botikak hornitzen, airea garbitzen, hezetasuna jasotzen…

Baina aniztasunaren galerak arlo eta zerbitzu horiek guztiak, gure osasuna barne, mehatxatzen ditu. Gizakion jardueraren ondorioz, azkar murrizten ari da espezien kopurua, oso azka, eta hori dela eta, Nazio Batuen Erakundeak 2000. urtean erabaki zuen Aniztasun Biologikoaren Nazioarteko Eguna urtero maiatzaren 22an ospatuko zela.

2020 gogoeta, aukera eta irtenbideetarako urtea da. Guztiok, herritarrok eta gobernuek, pandemia honetatik ateratzen garen neurrian, komunitateen erresilientzia igotzen lagundu beharko genuke.Horregatik, aurten Aniztasun Biologikoaren Nazioarteko Egunaren leloa da: “Gure irtenbideak naturan daude”. Horrekin gogoarazi nahi digute aurrerapen teknologiko guztiak izan arren, ekosistema osasuntsu eta kartsuen menpe gaudela, honakoak lortzeko: ura, elikagaiak, botikak, arropak, energia, babesa...

Leloak honako azpimarratu nahi du: itxaropena, elkartasuna eta denok maila guztietan elkarlanean aritzeko garrantzia, betiere etorkizuneko bizitza naturarekin orekan eraikitzeko. Maila guztietan, izan ere hori gogoan hartu behar dugu gure hiriko planeamendua egiterakoan, kontsumitzerakoan, gure etxeak kudeatzerakoan eta gure eguneroko keinu guztietan.

Zer bultzatu nahi dugu Donostian?

Donostiako Udala eguneroko kudeaketan ideia hau txertatzen ari da poliki-poliki. Ildo horretan, adibidez, honakoak bultzatzen dira:

• Autokontsumorako hiri nekazaritza ekologikoa: osasuntsua den jarduera hau ezagutzeko aukera gutxi duten herritarrei nekazaritza eta natura hurbiltzeko.

• Hiria birberdetzea: etxadiko pagoak eta teilatu lauak birberdetzeko proiektua lantzen ari da. Frogatuta dago landarediak, estetika eta bururako onurez gain, beste ingurumen zerbitzu batzuk ere sortzen dituela; hauek oso onuragarriak dira, izan ere, giroa freskatzen du (eguzki energia hartu eta itzala ematen duelako) hezetasuna egonkorragoa mantentzen duelako, eta hain kaltetuta dagoen hiriaren bioaniztasuna ere bultzatzen duelako.

• Erreken birnaturalizazioa: duela hamar urte baino gehiago errekatxo batzuk berreskuratzen ari gara, dagozkien ezaugarriak izan ditzaten. Askotan, aldameneko lurrak erabili nahian (parkinga, eraikinak, bideak…) ibaiertzak erabat artifizial bilakatu dira (ezponda bertikalak, ildaskak, hodiak jarri, estaldurak…).Erreka horietan ura dabil, baina habitata ez da egokia, eta horregatik bere beharra duten landareek eta animaliek ezin dute han bizi. Elementu horiek guztiak kentzen saiatzen ari gara, eta behar denean, naturalago diren teknikak erabiltzen ari dira, beste material batzuk erabiliz (harriak, enborrak edota landaredia).

• Artikutzako urtegiaren hustuketa: inongo funtziorik gabeko azpiegitura hau indargabetu eta, hemen ere bai, naturari utziko diogu bere lana egiten. Horrekin, habitatak eta sistemak lehen baino modu egokiagoan lan egingo dute. Izan ere, hustutako eremuan landaredia oso indartsu dator eta, dagoeneko, basakatu bat ikusi dugu eremu horretan.

Horrela, gure hirian elementu naturalak indartuz, Donostia klima aldaketaren aurrean hiri indartsuago bihurtuko dugu, izan ere, aurtengo leloak dioen bezala, irtenbidea, naturan dago. Egin diezaiogun kasu!