Banaketa
Ereinotza Mediterraneo iparraldeko kostaldeetatik datorren espeziea da, Espainian, Grezian, baita Asia Txikian ere, hedatuta dago. Garai batean, eskualdeko klima hezeagoa zenean, Mediterraneoko arroaren zati handi bat estaltzen zuten "laurisilva" oihanen aztarna da.
Deskribapena
Erramua enbor zuzeneko zuhaitz iraunkorra da, 7 eta 18 metro arteko altuera duena, enbor zuzena eta adaburu trinko eta iluna duena, piramide-formako koroa trinkoa osatzen duten adar meheak dituena, hostoak lantzeolatuak, larrukarak eta usaintsuak dira, eta sorta berde ilun distiratsua dute; azpialde , berriz, zurbilagoa da.
Udaberriaren hasieran loratzen da, lore gutxi dagoenean, eta nektar eta polen iturri garrantzitsua da erleentzat. Ereinotzaren fruituak kolore beltzeko drupa distiratsuak dira; udazkenean hegazti askok elikagai gisa erabiltzen dituzte.
Erabilerak
Zura zuria eta usaintsua da, are interesgarriagoak diren hostoak bezala. Asko erabiltzen dira sukaldaritzan, janariei zaporea emateko; gainera, farmakologiari lotutako erabilera ugari dute, hala nola digestio-laguntzaile, espektoratzaile, estimulatzaile, erreuma-kontrako botika gisa, baita sukarra arintzeko ere. Sitsak arropa-armairuetatik urrun mantentzen ditu eta animaliak igurzteko erabiltzen da, euliak uxatzeko.
Cristina Eneako parterretako jatorrizko heskaiak ereinotzez eginak zeuden, baina urte askoan abandonatuta eta inausi gabe egon ondoren, kontroletik kanpo geratu eta zuhaitz bihurtu ziren, parkeko gainerako landarediaren gainean itzal itxia sortzeraino. Hori dela eta, parkea berreskuratu zenean, ereinotz baso hori moztu behar izan zuten, beste landare espezie batzuei lekua uzteko.
Ekologia
Zuhaitza izan arren, zuhaixka forman ikusten dugu maiz, heskai gisa eta arte topiarioan, oso ondo jasaten baititu inausketak eta oso itxia da. Hazkunde motelekoa da eta baliteke hainbat urte behar izatea nahi den altuerara iristeko.
Jatorria
Mediterraneoko arroa
